هرکسی توی زندگیش یه چیزایی داره ک دوسش داره یا ماله خودش باشه،اما ممکنه یه چیزیو ندونه...
اینکه اگه قدره داشتهاتو ندونی اگه مواظبشون نباشی روزگار ازت میگیریتشون..حالا روزگار میتونه آدمای فرصت طلب باشه یا زمانی ک قدرشو ندونسیو فرصته،پوله،عشقه...مثل ابر زودگذری میره و دیگه برنمیگرده..
همون موقع ک حس خطرکردی..دیدی داری مشروط میشی..ورشکست میشی..عشقت از پیشت میره..همون موقع ک ب خودت اومدی.اون موقعست ک انگیزه ی تغییرکردنو پیدا میکنی،حس می کنی واسه سرنوشتت باید همت کنی و بجنگی..
اگه بتونی اشتباهاتتو جبران کنی ک چ عالی ولی اگه دیرشده باشه..