فکر می کنم همه ی ادم ها نیاز به فرصتی دارن تا یه حرف نابجا یه رفتار خطا که در گذشته انجام دادندرو جبران کنند تا به موقعیت بهتری برسند..مثلا با یه حرف ناخواسته باعث ناراحتی یه دوست می شن،یا در فرصتی که داشتن درست عمل نکردند مثل امتحان ..امتحانای درسی،رانندگی،شغلی ..یا کنکور..!و رد میشن..
و حالا فقط حدود بیست روز بیشتر به کنکور نمونده..و من موندم پشت کنکور برای اینکه فکر می کردم تمام تلاشم رو به کار نبردم ..برای اینکه تصمیم داشتم از تمام توانم بهره ببرم اما...
افسوس که وقتی فرصت زیادی دارم شاد و سرخوش کارامو می زارم واسه ماهای اخر..و در اخرای کار هرچی هم تلاش کنم زمان کافی ندارم..می تونستم امسال رتبه ی خیلی خوبی بیارم می تونستم مثل بچه های خوب و درس خون،مصمم درس بخونم اما..
حالا همین روزهای اخر لحظه های اخر..وقتیه که ناامیدی معنا نداره افسوس خوردن جایی نداره فقط باید عمل کرد با سرعت زیاد روحیه ی خوب و توکل..
برای دستیابی به انچه ممکن بود بشوید،اما هنوز نشدید،هرگز دیر نیست...
سلام
ارزوهای بزرگ کن باور کن دانشگاه یه ارمان کوچیکه ولی همیشه ادم ها از موقعیت ها خوب استفاده نمی کنن این رو یه بازنده که تمام ساعت هاش رو باخته می گه...