ولادت امام حسین(ع)

امام حسین (ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشودند.. 

هنگام ولادت حضرت،جبرئیل به همراه هزار فرشته ی دیگر از جانب خداوند برای تبریک ولادت امام حسین به پیامبر بر زمین فرود امدند جبرئیل فرود امدو بر جزیره ای از دریا گذشت که در ان فرشته ای بود به نام فطرس که بخاطر نافرمانی از خدا بالش شکسته و مدت هفتصد سال درجزیره ای خدا را عبادت می کرد..فطرس پس از باخبر شدن از ولادت امام حسین از جبرئیل خواست تا او را با خود ببرند..پس از تبریک جبرئیل به پیامبر..فطرس نزد امام حسین امد و بال خود را به امام حسین مالید  و شفا پیدا کرد..و به پیامبر فرمود:ای رسول خدا امت تو به زودی این نوزاد را به قتل خواهد رساند،پس هرکس که اورا زیارت یا بر او سلام کند من به جبران این لطف سلام او را به امام خواهم رساند..  

قال الامام ابوعبدالله الحسین (ع):انی لا اری الموت الا سعادة،والحیاه مع الظالمین الا برما. 

همانا من مرگ را جز سعادت نمی بینم،و زندگی با ستمگران را عاروننگ می شناسم..