کمی خلوت..

نمی دونم آدم موقع بی حوصلگی هم دستش به قلم می ره یا نه..! 

اما خودم با اینکه حوصله ندارم دوست دارم همین حس از زندگیم رو هم ثبت کنم! 

حوصله ندارم فردا برم مسافرت.. 

حال سرکار رفتن رو هم ندارم.. 

حال تنها موندن و حرفهای بقیه رو هم که چرا نیومدی رو هم ندارم.. 

اما بدجوری دوست داشتم یه کم تنها می بودم.. 

:ای دختر..مگه از آدم بدوری..بشینی کنج خونه!!! 

نه نیستم اما هر آدمی یکم خلوت تو زندگیش لازم داره دیگه!شاید این خلوت رو هم تو راه کنار پنجره یا یه شبی کنار دریا پیدا کردم.. 

خداکنه همسفرای ایندفعه مثل دفعه ی قبل اهل حال باشن.. (شب کنار دریا آتیش روشن کردن،پینت بال..یا امثال اینا)

اوندفعه که به یادموندنی بود..